Ποιος θα το περίμενε ότι τα εργαλεία εξοικονόμησης χρόνου όπως το φάιλοφαξ, το e-mail, και το κινητό τηλέφωνο θα κατέληγαν να περιορίζουν τον διαθέσιμο χρόνο περισσότερο από ποτέ; Αφού θεωρητικά είμαστε καλωδιωμένοι 24 ώρες το εικοσιτετράωρο, πρέπει να αγωνιστούμε για το δικαίωμα να μην είμαστε διαθέσιμοι, για το δικαίωμα να ζούμε και να σκεπτόμαστε πιο αργά.
"Η τυραννία της στιγμής" είναι ένα βιβλίο που έλειπε από την ελληνική βιβλιογραφία. Έχοντας μεταφραστεί ήδη σε 18 γλώσσες, ασχολείται με ψύχραιμο και μεθοδικό τρόπο με τους σημερινούς "καιρούς της βιασύνης". Δείχνει πώς φαινόμενα όπως οι "σαπουνόπερες", η ηλεκτρονική αλληλογραφία, το fax, οι νεανικές κουλτούρες, η διαφήμιση, η "ευέλικτη εργασία" διακατέχονται από την ίδια λογική, που βασίζεται στην κοινωνία της πληροφορίας, όπως και τον τρόπο με τον οποίο εντάσσονται στην ιστορία της σύγχρονης κοινωνίας. Ταυτόχρονα δείχνει τις σημερινές αντιφάσεις που διαπερνούν την τεχνολογικοκρατούμενη σύγχρονη κοινωνία.
Τα προλεγόμενα της καθηγήτριας Ιωάννας Καυτατζόγλου αποκαλυπτικά. Υπογραμμίζουν τη σπουδαιότητα του έργου αφού καταδεικνύουν ότι τα μέτρα που προτείνει το βιβλίο για την εξασφάλιση του αργού χρόνου θα μπορούσαν να πάρουν τη μορφή ενός κινήματος το οποίο θα διατηρεί τα κενό, θα προασπίζεται το διάλειμμα, θα διεκδικεί την απόλαυση και την ηδονή των αισθήσεων. Το βιβλίο περιλαμβάνει εκτενείς βιβλιογραφικές και άλλες αναφορές καθώς και ελληνόγλωσσο και ξενόγλωσσο ευρετήριο όρων και ονομάτων.